Interview Dante Pelk

"Vorig jaar kwam er tijdens de Leiden Pride een groep mensen dreigend op ons af. Alsof ze klaar waren om ons aan te vallen," vertelt Dante Pelk (26). "Gelukkig was de politie in de buurt om te voorkomen dat het tot een gevecht kwam." Het was niet hun enige ervaring met discriminatie en intimidatie. "Ook in Delft krijg ik vaak nare opmerkingen naar mijn hoofd."

Nare of pijnlijke opmerkingen

"Het voorval in Leiden was een van de meest schokkende momenten van straat-intimidatie voor mij", zegt Dante. "Ook in Delft krijg ik vaak nare opmerkingen naar mijn hoofd. Zo hoor ik af en toe een wildvreemde uitdagend naar me roepen: ben jij een meisje of een jongen?

Daarnaast zijn er ook mensen die pijnlijke dingen zeggen, zonder dat ze het beseffen. Zoals een professor op de TU die mij tijdens een college aansprak met 'die dame in het groen'. Ook dat vind ik onprettig. Ik ben namelijk geen vrouw. Ik snap dat het niet slecht bedoeld is, maar het voelt elke keer alsof ik niet mag zijn wie ik ben."

Hoe identificeer jij je? 

"Ik ben non-binair. Dat betekent dat ik me geen man of vrouw voel. Daarom vind ik het fijn als mensen mij aanspreken met genderneutrale woorden. Bijvoorbeeld met die en hun. In plaats van hij/hem of zij/haar."

Hoe ontdekte jij dat je non-binair bent? 

"Ik werd geboren met fysieke kenmerken van een meisje. Toen ik vier jaar was vroeg ik al aan mijn ouders: wanneer word ik een jongetje? Ik voelde me geen meisje. Dus volgens mijn kinderlogica moest ik dan een jongetje zijn. Ik zag namelijk geen andere genderidentiteiten in mijn omgeving. En ik had de juiste woorden nog niet om mijn gevoel van 'anders zijn' duidelijk te kunnen maken.

Pas nadat ik met andere LHBTI'ers in gesprek ging, kwam ik erachter dat je ook non-binair kan zijn. Het was heel fijn om me te kunnen herkennen in andere non-binaire mensen. En eindelijk een woord voor dit gevoel te hebben." 

Wat doet discriminatie met je?

"Het maakt me vooral boos en verdrietig. Het is alsof je er steeds opnieuw voor moet vechten dat je er ook mag zijn. Dat wil je niet."

Wat raakt je het meest? 

"Niet wat mensen tegen mij persoonlijk zeggen. Wat ik van kinderen bij DWH Delft hoor, raakt mij het meest. Dat is de LHBTI+ vereniging van Delft en omgeving. Een tijdje terug sprak ik met een groep over gepest worden en je veilig voelen. Ik vroeg hen: wie voelt zich hier veilig op straat? Van de kinderen was er niet één die zich echt veilig voelt op straat. Dat vind ik schokkend. Het liefst wil ik dat Delft een plek is waar iedereen zich veilig voelt, wie je ook bent."

"Veel discriminatie komt denk ik vanuit onbegrip. Non-binair is voor veel mensen een nieuwe term. Daarom ga ik graag het gesprek erover aan met mensen. Vaak zie je dat ze na een gesprek al meer begrijpen en minder weerstand voelen. En zelfs als ze het niet helemaal snappen, kunnen we eigenlijk altijd met respect het gesprek afsluiten."

Wat betekent DWH Delft voor jou?

"Hier kan ik helemaal mezelf zijn, leuke activiteiten doen en zijn er mensen die dezelfde moeilijkheden ervaren. Ik doe er ook al een paar jaar vrijwilligerswerk. We organiseren voorlichtingen op scholen, introductiegroepen voor jongeren die net uit de kast zijn en allerlei openbare events zoals feesten of spelletjesavonden. Als jongere heb ik zelf veel aan de vereniging gehad. Dat wil ik nu doorgeven aan andere LHBTI’ers."

Meer informatie

Kijk voor meer informatie op de website van DWH Delft.