'Hartverwarmend wat ik zie gebeuren’
Zit er bindmiddel in de soep? Daar lijkt het wel op, tijdens de eerste verbindingsmaaltijd die de gemeente organiseert op maandag 4 maart. In de sfeervolle Van der Mandelezaal in Museum Prinsenhof komen 44 Delftenaren van allerlei geloven, culturen en organisaties samen. Dat doen zij op uitnodiging van burgemeester Marja van Bijsterveldt. Zij eten met elkaar, delen persoonlijke ervaringen en dragen bij aan verbinding in de stad.
Vooral overeenkomsten
Deze allereerste verbindingsmaaltijd vindt plaats om Delftenaren met elkaar in contact te brengen. Dat is belangrijk in een tijd waarin mensen verschillend denken, bijvoorbeeld over conflicten ergens anders in de wereld. ”Meningsverschillen kunnen leiden tot woede of tot haat tegen de ander”, zegt de burgemeester in haar openingswoord. “Soms voelen mensen zich daardoor onveilig, ook in Delft. Ik weet dat u hier bent, omdat u zich juist wilt richten op de overeenkomsten tussen mensen. Omdat u de verbinding aan wilt gaan.”
Kettingen en foto’s
Dat is duidelijk zichtbaar aan de zeven ronde tafels, waaraan de deelnemers zich hebben verzameld. Van te voren kregen zij de vraag om een persoonlijk voorwerp mee te nemen. Dat leidt tot mooie gesprekken tijdens het eten. Mensen vertellen met liefde over de ketting van hun oma uit Mekka, een oude dichtbundel, foto’s van familieleden. Of over een ander voorwerp met betekenis.
Oprechte interesse
De deelnemers aan tafel zijn heel verschillend, van schooldirecteuren en wijkverbinders tot agenten en jongerenwerkers, en mensen van diverse kerken, moskeeën en de synagoge. Dagvoorzitter Chantal Suissa-Runne, co-voorzitter van het Joods-islamitisch netwerk Yalla! praat de avond aan elkaar. “Hartverwarmend wat ik hier zie gebeuren. Hoe mensen naar elkaar kijken met oprechte interesse.”
Wat kun je zelf?
Na de eerste gang krijgt iedereen het verzoek om aan een andere tafel plaats te nemen. Nu krijgen deelnemers de vraag mee: “Wat zou je zelf kunnen doen aan verbinding in Delft? En wat heb je daarvoor nodig?” Deze vraag leidt tot concrete ideeën en het uitwisselen van contactgegevens. “Ik wil de ouderen in de wijk uitnodigen om eens bij ons op school te komen”, zegt een schooldirecteur. “Ik wil graag met een bus door de stad rijden om alle 27 geloofshuizen in de stad te bezoeken”, zo zegt een ander. En weer een ander oppert het idee om een Iftar door de hele stad te organiseren.
Zelf aan de slag
De burgemeester roept in haar dankwoord de aanwezigen nog eens op om zelf activiteiten te organiseren in hun buurt. “Kijk wat u kunt doen. Het hoeft niet groot te zijn. Laten we er alles aan doen om deze avond een vervolg te geven.” Dichteres Iris Penning sluit de avond af met een gedicht dat ze ter plekke schrijft, genaamd Verbindmiddel. Enkele zinnen daaruit: “Zoveel verschillende dingen die we hopen, die we willen. Maar als we beter kijken, zal toch vast en zeker blijken: er zijn meer overeenkomsten dan verschillen. Wanneer we samen eten, wordt er makkelijk ontmoet. Misschien zit er bindmiddel in deze soep?”